Ongeveer 3 minuten leestijd
In deze laatste blog deel ik mijn ervaringen rond het registreren van de wilsverklaringen en het werken met eigen documenten 😉.
Gisteren ging ik naar het gemeentehuis om mijn wilsverklaringen te laten registreren. Helaas liep niet alles zoals gepland. Omdat ik jou wil helpen deze valkuilen te vermijden, deel ik mijn ervaring en enkele praktische tips.
Wat ging er mis?
1. De juiste documenten
Zoals in de vorige blogs vermeld, had ik mijn wilsverklaringen opgesteld op basis van verschillende bronnen, zoals de LEIF-documenten en de documenten op de website van Palliatieve Zorg Vlaanderen. Mijn doel was uniformiteit en volledigheid in mijn documenten, maar dat werd niet geapprecieerd. De ambtenaar gaf me een LEIF-boekje en vroeg me alles opnieuw in te vullen. Blijkbaar hebben deze documenten toch de voorkeur bij registratie, zelfs al bevatte mijn versie dezelfde informatie.
Tip: Gebruik het officiële LEIF-boekje om je wilsverklaringen in te vullen (toch zeker voor de wilsverklaringen die je kan laten registreren). Zo voorkom je extra werk en dubbele afspraken.
2. Verwarring over termen
Ik liep ook vast bij de termen vertegenwoordiger en vertrouwenspersoon. Hoewel ik dacht dat ik alles goed had voorbereid, bleek ik het onderscheid niet volledig te begrijpen. Na een telefoontje naar de LEIF-lijn kreeg ik een heldere uitleg.
- Vertrouwenspersoon: Deze persoon mag je medische informatie inkijken en overbrengen naar de arts, maar heeft geen beslissingsrecht.
- Vertegenwoordiger: Deze persoon neemt beslissingen namens jou als je onomkeerbaar wilsonbekwaam bent en baseert zich hierbij op je negatieve wilsverklaring.
Of, zoals ik het onlangs hoorde: een vertrouwenspersoon loopt naast je, terwijl een vertegenwoordiger in jouw schoenen stapt.
Waarom registreren?
Het registreren van je wilsverklaringen is niet verplicht, maar wordt sterk aanbevolen. Door registratie worden jouw verklaringen opgenomen in een elektronische databank die toegankelijk is voor zorgverleners. Zo kunnen je wensen snel en correct geraadpleegd worden wanneer dat nodig is.
Momenteel kun je alleen de wilsverklaring euthanasie, de wilsverklaring orgaandonatie en de wilsverklaring teraardebestelling laten registreren. Voor andere wilsbeschikkingen bestaat de LEIF-kaart. Deze kaart kun je aanvragen via de website van LEIF en bewaren bij je identiteitskaart of paspoort. Op de kaart geef je aan welke wilsbeschikkingen je hebt opgesteld en vermeld je het telefoonnummer van je contactpersoon. Deze contactpersoon moet een kopie van jouw ingevulde wilsbeschikkingen bewaren, zodat zorgverleners indien nodig snel toegang hebben tot jouw wensen.
Samengevat
Wil je je wilsverklaringen laten registreren? Hou dan rekening met het volgende:
- Gebruik het officiële LEIF-boekje.
- Vul de rollen van vertrouwenspersoon en vertegenwoordiger correct in (ook al zijn dit, zoals bij mij het geval, 2x dezelfde personen).
- Maak een afspraak bij je gemeentehuis voor de registratie.
Met deze tips verloopt het proces hopelijk een stuk vlotter voor jou!
Kan ik je met iets helpen? Laat het me dan zeker weten! Je bent altijd welkom …
Liefdevolle knuffel, Els
Nuttige links:
LEIF, voorafgaande zorgplanning
